Anekdote`s                                                      Home

Hier staan wat anekdote`s die de oud opvarenden hebben opgestuurd. Ik hoop dat hier veel van deze verhalen komen.Het is natuurlijk leuk wat mensen hebben meegemaakt met dit Schip en hoe dit schip tot stand is gekomen en haar geschiedenis.

Wat een prachtige site over de Hr. Ms. Poolster. Ik kwam toevallig een oud krantenbericht tegen over de ramp met de voormalige Poolster in Karachi waardoor ik mij geroepen voelde op het internet eens naar de Poolster te zoeken.

In 1962 was mijn vader ir. W.P.H. de Jongh s.i. werkzaam bij het scheepbouwkundig bureau van defensie aan de Torenstraat in Den Haag. Hij was, samen met naar ik meen dhr.ir. D.E.D. Romijn s.i., verantwoordelijk voor het ontwerp, de uitvoering en de bouw van de Poolster vanuit dit bureau.

Ik kan mij nog goed zijn telefonische discussies als burger herinneren met allerlei officieren betreffende de mate van luxe aan boord van het schip. Zo was er een discussie over de uitvoering van de toiletpotten. De heren officieren vonden porseleinen toiletpotten hoogst noodzakelijk. Mijn vader was daar geen voorstander van, hij had liever stalen potten. Hij 'won' deze discussie door te wijzen op het feit, dat bij een willekeurige aanval op het schip, de heren officieren dan maar in de scherven moesten gaan zitten....

Wat ik mis in alle verhalen en in de geschiedenis van dit schitterende schip zijn de namen van de ontwerpgroep die tegen van alles en nog wat hebben moeten strijden om er zo'n fantastisch schip van te maken, zijn tijd ver vooruit...

mvg

E. de Jongh


Even voorstellen ik ben Jaap Schuuring en was in 1992 als SMJSMARNALG de VDO aan boord van de Poolster. 'Mijn complimenten voor jullie site, na jullie oproep in de Alle Hens van Maart 2006 (vanmiddag ontvangen) ben ik gelijk gaan spitten. Ik heb in die tijd ook wat OS&O activiteiten mogen opzetten en mee helpen organiseren, een daar van enkele bergwandelingen in Schotland, tijdens een haven bezoek aan Rosyth. In samen werking met het Royal Navy R&R team hebben we een trip georganiseerd daar de hoogste berg van het Verenigd Koninkrijk. de Ben Nevis was er zelf al eens geweest met de wel bekende jaarlijkse bergtraining, maar voor een groep vrijwilligers van boord een leuke uitdaging. Voor mij extra aardig leuk om dat we even flink konden doen met de scheepsvlag op de top, mijn ontwerp was namelijk ge kozen uit de ingediende ontwerpen van een uitgeschreven prijsvraag. Als bijlage doe ik twee groepsfoto's en tekeningen, v.w.b. namen moet ik tot mijn spijt in gebreken blijven maar ik denk dat marine collega’s de koppen van de vloot er zo uithalen. Ik zal kijken of ik nog meer foto's boven water kan halen maar aan de bijbehorende namen zal een probleem blijven, had gelijk de namen op de achterkant moeten zetten

MVG

Jaap Schuuring

28438 / 520129440


Zelf, Jaap van der Laan, heb ik op de A835 gevaren van januari 1965 tot mei 1966. De eerste operationele periode dus. Ik ben bij de marine blijven hangen en als LTZ 2OC, vakbaas telegrafist, in 1997 met leeftijdsontslag gegaan.

 

Na de proefvaarten ben ik aan boord gestapt als telegrafist 2 met een telegrafistenbemanning van 6 man.

  • SGTTLG Cor Teeuwisse, een Haarlemmer
  • Kpltlg Hein Labots, de dienst verlaten
  • Tlg 1 Kees Blewanus. later MBK-er geworden op het Radiostation Noordwijkerhout en MEOB Oegstgeest. Overigens is Kees ook nog korporaal geworden en was hij een goed bokser die aan de marine-kampioenschappen meedeed
  • Tlg 1 Anton (Yoghi) van Galen, en de dienst na 6 jaar verlaten.
  • Tlg 2 Jaap van der Laan

In de loop van de vaarperiode werd Blewanus overgeplaatst en vervangen door Tlg 1 Han de Jong (een Amsterdammer) en Yoghi van Galen werd vervangen door Jaap Vriezema (een Freis). Zelf was ik ondertussen ook Tlg 1 geworden.

V.w.b. de Kpl’s liep het wat bijzonder. Hein Labots kreeg een akkefietje tijdens het voorstellen van de Poolster op de ree van Den Helder. Hij ging post halen op de wal en keerde niet terug van de wal hetgeen hem op een degradatie kwam te staan. Hij is als tlg 1 de dienst uitgegaan. In ’65 ging dat nog zo.

 

Van de vlaggenjongens herinner ik mij Kplsnr Van den Berg en de seiners Wim Timmerman en Ignatius. Alle 3 hebben de dienst vroegtijdig verlaten. Van den Berg is wat gaan doen bij de Bescherming Burgerbevolking in het rayon Schagen en Wim Timmerman is politieman geworden, later bij de KLPD afdeling waterpolitie Friesland en is/was woonachtig in Hardegarijp.

 

Zoals je ziet, ik benoem de vlaggenjongens nog seiners en geen seinertelexist. Het was in de tijd dat de codedienst nog een apart vak was, de codeur-telexist. Daarvan had de Poolster er 2 aan boord: de SGTCT Klaas Berkenpas, een Fries die op vrij jonge leeftijd is overleden, en Ct 1 Leo Bleesing uit Schiedam. Leo is jammerlijk bij een caravan-brand omgekomen.

 

De verbindingsofficieren die ik heb meegemaakt zijn de LTZ-en 2OC Eylard Baron van der Feltz en Van Deursen.

De commandant was KTZ Koolhaas, de NAVO LTZ2OC Klaver.

 

Andere namen die mij te binnen schieten zijn:

  • Bootsman Bruinooge, chef midscheeps
  • LTZ 2 Van der Kaay, een vakbaas dekdienst en hoofd dekdienst
  • Matr 1 Klaver

Verder heb ik een foto in mijn bezit van het scheepsvoetbalelftal van april 1966 waarop ik de volgende namen heb genoteerd:

 

  • LTZV2OC Wolff, de helikopervlieger van de Agusta Bell boordheli. Hij was de zoon van de Generaal Wolff, bevelhebber van de KLU
  • Schoenmaker 1 Rensen
  • Hofm 2 ZM Kroezen
  • LTZ 3 KMR Bos
  • Kok 1 Plug

Machinist 1 Boek

  • Kwartiermeester Denekamp
  • Machinist 2 Derksen
  • KPL Magazijnbeheerder Vissenberg
  • Bottelier 1 Kooitje
  • Matr 3 ZM Hormes
  • Sajah

Reizen die ik met de Poolster heb gemaakt zijn:

    • 1965
    • Middellandse Zee, met aanvaring tegen de kade in Gibraltar
    • West-reis, Curaçao, Aruba, Yorktown (USA) en St. Johns (Canada)
    • Rondjes Engeland met het smaldeel
    • 1966
      • Lange reis met smaldeel.

“Leuke” dingen meegemaakt in mijn Poolster-tijd?

Een aanvaring met de Amsterdam. Veel schade aan de brug van de jager en een schade aan het helidek van de Poolster en een lange kras langszij de stuurboordskant van de Poolster. De kras die bij het uit dienst stellen van haar nog was te zien. Een kleine deuklijn waar de spanten te tellen waren.

Een mislukte olieovergave. Een losgeschoten slang waardoor de olie tot in de schoorsteen zat en de bemanning dagen heeft gekost om het schip weer schoon te krijgen.

De allereerste proef bij de KM om vrouwen aan boord te hebben. Op een reis was de hut in het voorschip bevrouwd. Leuk uitstapje voor zo’n 12 MARVA’s.

 


Mijn naam is P.Westerhoff gediend ,met plezier, op de poolster van 1964-1966.

Ik was de eerste hoornblazer en heb in die korte tijd wel meegemaakt dat de com.de order gaf aan de loods in Gibraltar, ga maar naar boven dit doe ik zelf met gevolg dat wij een aantal weken in dok lagen met een groot gat in de boeg.Maar de zelfde com. heeft er ook voor gezorgd dat wij op zee geen aanvaring hadden met een schip wat uit zijn roer gelopen was voor mij was het een goed vakman.

Tijdens de eerste of de tweede reis naar de west was er een manillatros doorgesneden terhoogte van het oog dus moest die overnieuw gemaakt worden . Er was 1 kwartiermeester die had het al eens gedaan en ik werd er voor uit gekozen om te helpen .Zelfs de vakbaas had dit nog niet meegemaakt en kwam vaak kijken hoe de vorderingen waren. Over 1oog splitsen hebben we de hele dag gedaan en daar de kwartiermeester de volgende dag verzwaard had mocht ik alleen de andere maken ,lekker in de zon maar was daarna wel wat verbrand.

Een ander voorval was dat een korperaal konstabet aan boord kwam zonder te groeten en daar ik ,als hoornblazer ,onderofficier van de wacht was heb ik dit aan de korperaal gevraagd of hij voortaan kon groeten voor de vlag deze vertelde mij dat ik daar niets mee te maken had ,tevens pakte hij mij bij de schouders en gaf een knietje . Daar dit niet door de beugel kon heb ik er een rapport van opgemaakt maar de directe chef van de korperaal was onderofficier van politie deze verzocht mij om het voorval terug te halen daar hij op de wal van het kastje naar de muur was gestuurd. Helaas voor hem kon ik dat niet doen ik deed gewoon mijn werk en als het mij was o verkomen en de korperaal de wacht was dan had ik al vast gezeten. De hele afere is behandeld toen wij op zee waren, daar hij walplaatser was, en de uitslag was een berisping. Zelfs de vakbaas ,die dicht bij was en alles had gezien , wilde niet getuigen maar gelukkig waren er nog gewone matrozen ,vissersjongens, in de midscheeps die direct wilde getuigen.

In 1966 waren de militairen crosscountry kampioenschappen in Doorn daar ik in Driebergen woonde en geen vrijvervoer meer had heb ik mij aan gemeld toen hij zou worden gehouden was de grond totaal bevroren dus ging hij niet door maar ik had wel mijn vrijvervoer.

Hij werd wel later gehouden en waren er een paar meer mensen die mee wilde doen dus is er ""onderweg""

door de ander getraind waar ik niet aan mee kon doen ik was onderofficier v.d.wacht.

In Den-Helder is er toen een wedstrijd gehouden onder de deelnemers de officier os&o ging mee zonder wedstrijd

nummer twee was een wielrenner en nr. 3 was ik dus ging ik mee, weer vrijvervoer, de wedstrijd heb ik uit gelopen en was ergens in de middenmood geeindigd. 

Vriendelijke groet van Peter Westerhoff.

marnr: 28940.

 


Regelmatig bezoek ik marinesites. Via De Oud Naut, zag ik ineens dat de Poolstersite weer actief was.

Waarom ik marinesites bezoek? In juni 2002 ben ik aan poging begonnen, om de marinejaren van mijn broer: Henk van de Breevaart Bravenboer op papier te zetten, teneinde een familieboek te schrijven over Henk. Dat is redelijk gelukt, maar alleen doordat heel veel (oud) marinemensen, w.o. Manolito Winkels, bereid waren mij te helpen. Henk kan zelf zijn verhaal nooit meer doen, aangezien Henk op 30 juni 1976 bij ongeval op Texel om het leven is gekomen. Op dat moment was Henk a/b van Hr.Ms. "Panter" geplaatst.

Maar het gaat nu om zijn "Poolster" tijd. Henk kwam op 7 augustus 1972 a/b van de Poolster in de kwaliteit van AOOSDA. Op 11 januari 1973 is Henk aan boord tot officier beëdigd, door zijn toenmalige CDT Landzaat. Henk kwam uit de rangen, vandaar ook zijn kwalitiet als AOOSDA. Uiteindelijk heeft Henk op 2 april 1974 afscheid genomen van de Poolster, waarna hij op Hr.Ms. "Limburg" geplaatst werd. Wat ik er van weet, is dat Henk zijn Poolstertijd als een geweldig mooie tijd heeft ervaren, met als intermezzo, zijn detachering, 22-01-1973 tot 02-04-1973 op Hr.Ms. "Zeven Provinciën", aangezien de Poolster in 1973 in dok moest en Henk zijn stage moest zien te voltooien

Om een lang verhaal niet nog langer te maken, Henk ontbreekt dus op de bemanningslijst. Zijn marinenummer: 15615.

Misschien dat het wat toevoegt aan uw site? Overigens mijn bewondering, dat u het werk van Manolito wilt voortzetten.

Met vriedelijke groet,

Jannie Braber - v.d. Breevaart Bravenboer


Hallo lieden,

Mijn naam is Rick Degener (bijnaam DJ Rick), en heb in de periode '79 t/m '81 aan boord gezeten van de memorabele schuit genaamd de A835 oftewel de HRMS Poolster.

De tijd die ik heb gekend was een hele leuke tijd, oke er moest zo nu en dan worden gewerkt, maar dat hoorde nou eenmaal bij het dienstvak, ...........jaja ik was bottelier en ik had heel veel vrienden, hoe dat nou kwam is mij nu nog een raadsel of ?

Zoals is beschreven in "Romeo close up" (zie index) heb ik best wel leuke reisjes mogen meemaken.

Gelukkig trof ik het met mijn dienstvak maten, ik had aan Jan Trentelman een fijne maat, in de eerste plaats kwam dat omdat hij zo'n echte ouwe 1 was, zonder poespas, lekker naturel.

Vreemd vond ik dat hij altijd riep als ik hem weer eens een keer dolde "doe maar Adelaar" hiermee refereerde hij aan mijn voorganger Bott 1 Richard Adelaar( mijn ex-baksmaat van '76), deze was 1 jaar zijn buddy geweest.

Verder was mijn chef bottelier (toen nog) Sgtbott Martin Lijffijt, deze persoon liet ons (jan en ik) lekker ons gang gaan, en dat was best wel lekker werken.

Wij het grove werk ( opzetten, uitbenen, vleeswaren distributie etc ) en de Sgt deed het schrijf en rekenwerk, want ja in die tijd nog geen PC apparaten etc etc, toen werd er nog echt restant gemaakt in de diverse ruimen met oog, pen en papier, om het dan vervolgens op papier te verantwoorden in de zgn "VVL" staat ( Verantwording Van levensmiddelen Staat).

Dat restanten was een maandelijks terugkerend ritueel, wat bij de chef bottelier toch altijd weer een gevoel van onrust teweeg bracht.

Want als de verantwoording niet klopte (teveel uitgave tegen de toegestane uitgave rantsoen), moest hij weer met eieren, vleeswaren, en gamelle gelden gaan goochelen.

Na deze truckendoos moest dan alles op paier weer op nul komen, nog mooier was dat je per artikel in de plus kwam, nou dan kon je weer een eitje extra cq een fricandelletje er tegen aan gooien.

Veel keek ik op tegen de boyos van de tuigploeg, deze mannen waren in mijn ogen samen met de stokers de zwoegers van het schip, ik en de andere logistieke jongens waren in hun ogen de softies van het schip, we waren maar de "boerennacht"gasten, lekker op tijd in bed met je handjes boven cq onder de dekens hahaha.

In die tijd zat ik ook regelmatig op de brug, lekker slap ouwehoe...en een bakkie doen, was best wel geintereseerd wat er zoal gaande was.

De Cdt was toen KTZ Jonkheer Alting von Geusau, en dat was in mijn ogen een geschikte "ouwe", ik hem 1 keer "boos" meegemaakt.

Ik stond toen bij hem op "parade cq rapport" ivm met een bakkie, hij heeft mij toe twee dagen strafdienst a 2 uur aan mijn broek gegeven, reden .....ik weigerde een bevel op te volgen van een militaire meerdere (de Off.v.d.Wacht) een LTZ'tje 3 met wat ster allures, maar ja als simpele 1 trok je in die tijd aan het kortste endje.

Nee die "ouwe" liep 's ochtends regelmatig langs mijn bottelarijtje en nuttigde daar menigmaal een mokje melk, welke ik altijd op de deurrand klaar had staan, voor hem en de maten, dit ivm met de nadoorst.

Want de avonden in het caf en aan de tap waren altijd reuze gezellig, altijd een vaste ploeg vanaf het begin tot de laatste ronde waren ze aanwezig dit ivm de voor de broodnodige vitamines, dit alles begeleidend onder een stukkie goede muziek. Doch naarmate de avond vorderde kreeg ik alsmaar meer commentaar op de keuze muziek die ik (was toen de disc-jocky) maakte. Dat ging dan van "he blauwe bosaap, move met die negershit, we willen heavy hore "!!!!!!!!! Als uitsmijter was er dan good old (toen nog niet) Hazes, nou dan zag je heel die bende uit zijn ster gaan, m.u.v. Henk de Jong, die zat dan wat melancoliek voor zich uit te staren, denkend aan zijn jonge vrouwtje thuis.

Verder zou ik er wel een boek over kunnen schrijven zoveel heb ik meegemaakt aan boord van deze verschrikkelijk mooie boot, maar ja ik wil hier even mee aangeven hoe ik terug denk aan mijn leuke leerzame opwindende periode wat toen nog, een vrij onschuldig leventje was.

Mensen van toen die ik nooit zal vergeten, Gerrit vd Burcht, Jan Trentelman, Martin Lijffijt, Wout Leeuwenburgh, Rinus Jansen, Sgt Tokaya, John Bouman, Dirk Raan, Harry Rudolph, Frans Dorr, "Big"John Smit, Johnny Klopper, Gunther Weisz, Louis Bellel, jan van Rekum, Wietse vd Ploeg, Marn Verbeek, Andre Teeuwis, Henk de Jong, Kareltje Meulenberg, Ruud Ruig, Joop van Oeveren JR,al die Seiners, Kees van Es, Joop Werkman, Marcel Kuiper, Joop Vermeulen, Mjrkok Reep, sgtkok Schoenmakers, KTZ Jonkheer Alting von Geusau

Tot de volgende reunie !!!!!!!!!!!!!

Rick Degener Bott 1 OC/ZV


Ik  heb op deze praauw gevaren van 1966-1967.

Wat me bij bleef is de hilariteit soms bij BOZ, er ontstond soms een melige situatie bij het over de reling hangen vanuit de ontvangende schepen.

Er was van de overkant een soort afgunst vanwege de vermoede luxe aan boord bij ons.

Dit noopte de HMK eens tijdens de BOZ over de scheepsomroep te praaien:

attentie attentie, vanwege reparatie werkzaamheden aan het zwembad is dit hedenmiddag gesloten.

Met vriendelijke groet en succes met de site

Rob van Zuilen

 

Ook nog een andere anekdote over de Poolster die ik meegemaakt heb vanuit de commando centrale van hrms de Ruijter in

1969 op de atlantische oceaan bij een ingelaste oefening  OnderzeebootBestrijding.

Bij zo'n oefening zijn er 2 schepen die"ballen"draaien dat zijn korte bochten die beurt om beurtuitgevoerd worden.

Toen bij gebrek aan een 2e jager(in radio engels Destroyer)de Poolster bereid werd gevonden om ballen mee te gaan draaien.

Na enige pogingen kwam vanuit onze centrale post op de Ruijter de vraag van de bevelvoerend officier of de Poolster een beetje op wilde schieten omdat op deze manier de oefining in het gort liep, Logisch want met zoveel Olie aan boord en zo'n slingergedrag kun je dit schip niet in buurt laten komen van een B-jager!

Kwam het lakonieke antwoord van de Poolster:

I am just a paper destroyer......

Rob


Door ANTOON OOSTING ROTTERDAM Aan de reacties op de oproep voor de verkiezing van het favoriete marineschip kun je zien dat Rotterdam geen marinehaven is. Want als favoriet marineschip komt geen met kanonnen en raketten volgestouwde oorlogsbodem naar bovendrijven maar een vrachtschip, het bevoorradingsschip, de Hr. Ms. Poolster. Een schip met een echte Rotterdamse geschiedenis want gebouwd op de werf van de Rotterdamsche Droogdok Maatschappij. Een schip dat daar ook altijd weer terugkeerde om nieuwe voorraden in te slaan voor een volgende missie, zoals Jan Schaap uit Barendrecht vertelt. De Poolster is voor hem dè favoriet. Schaap voer van 1965 tot ’67 mee als machinist/olieman en verantwoordelijke voor de koeltechniek. Sjef Lurkin noemt het in zijn reactie de grootste parlevinker van Nederland, want dat was het, een schip met alles in voorraad wat een oorlogsschip nodig heeft om maanden achtereen wereldwijd op zee te kunnen zijn, van de stookolie en de ammunitie tot de toiletrollen en de tandpasta. Dit schip, qua uiterlijk nog het meest lijkend op een klassieke jaren vijftig/zestig tanker, met als extra veel laadgerei voor het in volle zee overbrengen van de goederen, kwam in de vaart in 1964, het jaar dat ook Lurkin aanmonsterde als machinist derde klas. ,,Dit schip had werkelijk alles wat men toentertijd wilde hebben als techneut; automatisering, tanker/ vrachtschip, hospitaaltje etc. Dit is ook het laatste stoomschip van de marine geweest.’’ Het toeval wil dat Lurkin twee weken geleden nog een ontmoeting had met enkele maten van het eerste uur die net als hij 42 jaar geleden op de Poolster dienden. ,,Het is het schip waar ik nog steeds met trots op terugkijk, gebouwd bij de RDM, waar ik het schip ook in de afbouw heb gezien en de wens had om hier ooit op te mogen varen.’’ Lurkin maakte er diverse leuke reizen op mee en had nooit het gevoel op dit schip dat hij militair was. ,,De Poolster was een fraai staaltje Nederlandse scheepsbouw.’’ Het schip is in 1994 overgedaan aan Pakistan. Een andere favoriet van Lurkin was de Hr. Ms. Amstel, een schip dat in de US is gebouwd als USS RhineHart en na de Tweede Wereldoorlog onder Nederlandse vlag kwam. Op dit schip diende Lurkin op de Antillen en hij bracht het terug naar Nederkand waar het vervolgens werd gesloopt bij de firma Simons in Feyenoord. Ook diende hij op de onderzeebootjagers uit de jaren vijftig, de Noord Brabant en de Drenthe. Het favoriete marineschip van Henk Frigge uit Schiedam is zondermeer de Hr.Ms. Groningen. In 1977 doorstond hij met deze onderzeebootjager op de Noordzee stormen met orkaankracht. ,,Drie dagen en nachten zoeken naar overlevenden van schepen die her en der vergingen. Bij het navigeren tijdens zo’n zoektocht wordt geen enkele rekening gehouden met golfslag of windrichting. De klappen die zo’n schip maakt wanneer het door een golf klieft, paaltje pikken heet dat, zijn werkelijk enorm en oorverdovend.’’ Toen hij een jaar of tien was, had zijn vader hem verteld over golven midden op zee zo hoog als het huis waarin hij woonde. ,,Ik dacht toen dat hij mij in de maling nam, maar ik heb ze echt gezien die golven. Een woestijn van kolkend water, een kracht die zijn weerga niet kent. En die Groningen, ja, die dobberde daar middenin, zonder problemen. We hebben ze niet gevonden die overlevenden, helaas. Zeventien mensen zijn er toen op zee gebleven.’’ De Groningen staat voor Frigge symbool voor een voor hem onvergetelijke tijd die hij voor geen goud had willen missen. H.N. van der Lenden uit Vlaardingen trad in 1948 aan bij de marine als matroos-afstandwaarnemer op de Piet Hein, een in 1945 van de Britten overgenomen torpedobootjager, gebouwd in 1941. Samen met het vliegdekschip Karel Doorman gingen ze oefenen in een baai in Schotland. ,,De Karel Doorman had alleen maar kleine vliegtuigjes aan boord maar uit mijn afstandsmeter kon ik mooi zien hoe ze met hun vanghaken de kabels van het dek grepen en zo veilig landden.’’ Cees Romein uit Maassluis heeft het acht jaar lang (1958-’66) heel erg naar zijn zin gehad bij de marine. Hij voer onder andere op de Karel Doorman mee naar Suriname waar een team van het schip een potje voetbal speelde tegen Real Parbo, de club van Ruud Gullits vader. Technisch waren die Surinaamse voetballers fantastisch. ,,Soms stonden wij met onze mond open, zo goed waren die lui.’’ Maar dat Surinaamse voetbal was niet bijster efficiënt want de ’jantjes’ wonnen met 5-1. Ook maakte hij een trip mee naar het binnenland van Suriname. Hij dronk daar casari, een alcoholische drank op basis van cassaveblaadjes die daarvoor eerst waren uitgekauwd door de Indiaanse vrouwen. ,,Toen ik het voor het eerst hoorde, werd ik misselijk, maar na een paar mokken werd ik dronken.’’ Jan Schaap uit Barendrecht (61) is nog steeds helemaal gek van de Karel Doorman, een prachtig schip. Als jonge jongen zag hij dit schip regelmatig op de boeien liggen langs de Boompjes bij de Maasbruggen liggen totdat hij in augustus 1961 aanmonsterde als machinist 3e klasse. Hij voer onder andere naar de West en door het Panamakanaal. De teleurstelling was groot toen hij in 1962 bij terugkomst in Den Helder van de Karel Doorman op kleinere schepen, kustmijnenveggers werd ingezet. Ook heeft hij nog gevaren op de Van Ewijck, net als de Van Amstel, een van de zes vlak na de Tweede Wereldoorlog van de Amerikanen overgenomen torpedobootjagers. Maar zijn echte favoriet is en blijft de Poolster. Veel marineschepen hebben eigen websites, zoals ook de Poolster, zie www.hrms-poolster.nl.

 


Hoewel ik geen marineman ben heb ik ook een aardige herinnering aan de Poolster.

In 1969 is er door Heineken een tankbierinstallatie aan boord geplaatst.

Met die werkzaamheden heb ik bemoeienis gehad op de brouwerij.

Ter gelegenheid van dat project is er een tinnen beker gemaakt en als ik hem weer eens onderhanden heb dan denk ik altijd met plezier terug aan het in gebruik nemen van de installatie aan boord van dit bijzondere schip.

Ik hoop dat de mensen met plezier terug kunnen denken aan het Heineken-biertje aan de bar.

Met vriendelijke groet,

Theo van Deventer


Mijn naam is Theo Broekema en heb van 1964/1965 een 5tal maanden op dit prachtige schip mogen doorbrengen.

Het begon allemaal met de mededeling op het einde van onze eerste militaire vorming op het MOKH dat wij, 5 aankomende koks per vliegtuig naar Hr.Ms.Poolster zouden worden overgeplaatst teneinde de opleiding voor kok te volgen.

Eerst moesten wij ons in november 1964 melden op het Marine vliegveld Valkenburg alwaar wij een week moesten verblijven om te worden overgevlogen naar Hr.Ms. Poolster. Maar eerst moesten wij met zijn vijven naar Amsterdam teneinde onze tropenkleding op te halen.

Na 5 dagen van nietsdoen was de grote dag aangebroken, wij gingen als 16 en17 jarigen vliegen maar het weer wilde in eerste instantie niet meewerken.

Vanwege dichte mist konden wij niet opstijgen vanaf Valkenburg en werden wij naar vliegveld Iepenburg vervoerd waar een oude Fokker Friendship op ons stond te wachten. Op dat moment wisten wij nog helemaal niet waar we nu eigenlijk naar toe gingen maar dat deerde ons niet, vooruit het vliegtuig in. Wij waren niet de enige pagagiers die gingen vliegen, er waren nog een stuk of 10 mensen die mee gingen en o ja, ook moest er nog een 4 meter lange dome mee welke gewoon in het middenpad in het vliegtuig werd gedeponeerd en als onze tafel zou dienen tijdens de reis.

Het werd een hele belevenis, de reis duurde en duurde maar en aangezien er geen stewardes aan boord was moesten wij zelf voor de koffie en broodjes zorgen. Eerst werd er koers gezet naar Gibraltar alwaar er een paar marinemensen moesten uitstappen. Wat wij niet wisten was het feit dat "onze"

Hr.Ms. Poolster ook in Gibraltar lag, dit vanwege een kusje tegen een pier wat een behoorlijke schade had veroorzaakt. Wat ik mij nu nog steeds afvraag is waarom ook wij daar niet moesten uitstappen om ons te melden op de Poolster, neen wij vlogen gewoon verder om via Turijn waar het vliegtuig moest tanken, uiteindelijk na 7 uur op het vliegveld van Pisa te landen.

Daar werd ons gezegd dat wij opgehaald zouden worden. Door wie of wat was ons niet duidelijk en we hebben het ons maar gemakkelijk gemaakt op een bankje, het was heel wat warmer dan in Nederland, tesamen met de dome die we moesten meenemen. Na een uur stopte er een taxi om ons te vervoeren. De dome werd op het dak van de taxi gehesen, wij met zijn vijven er ook in en hup op weg naar Livorno. Nog steeds wisten wij niet dat de Poolster niet in Livorno aan de kade lag maar nog steeds in Gibraltar lag. De taxi stopte bij een marinekazerne in Livorno waar wij hartelijk werden ontvangen. We kregen een bed toegewezen en verder moesten wij het maar uitzoeken. We zijn de volgende dag maar de stad ingegaan om ons te vermaken en om een hap eten te kopen omdat het eten in de kazerne echt niet te vr.... was.

En daarna was ons geld op, wat nu te doen. Omdat we helemaal platzak waren en we geen geld via de Italiaanse marine konden krijgen zijn we naar de Nederlandse consul in Livorno gestapt die overigens geen woord Nederlands sprak maar wel zo vriendelijk was om onze zorgen te begrijpen. We werden verblijd met het enorme bedrag van 20.000,00 lire per persoon die we natuurlijk terug zouden moeten betalen zodra we ons "katje" weer hadden gevangen. Er staat mij nog bij dat die lire biljetten enorm groot waren, je kon er een kamer mee behangen zo groot waren ze.

We konden ons dus weer even redden en na een week werd ons medegedeeld dat Hr.Ms. Poolster in de haven van Livorno was aangekomen.

We werden in een militaire vrachtwagen geladen tesamen met onze plunjezakken en werden naar de haven vervoerd waar we in een bootje moesten plaatsnemen teneinde naar de Poolster te worden gevaren die daar voor anker lag. Er volgde een heerlijk tijd in onze 4 persoons hut, wat een weelde was dat.

Jammer goenoeg duurde die tijd voor mij maar een maand of 5, toen werd ik overgeplaatst naar Erfprins wat mij enorm veel verdriet heeft bezorgd omdat ik de prachtige tijd op Hr.Ms. Poolster maar niet kon vergeten.

 


Hallo mijn naam is Ben van Dijk

Ik ben aan boord gekomen op de poolster in de afbouwperiode  Hier heb ik mijn takenboek volbracht.

Ook ben ik nog in bezit van mijn takenboek voor de 2de en 1ste klasse  Deze zijn als laatste afgetekend door de officier van administratie H.A.L van Hoof en natuurlijk ook door de commandant van die tijd.

De heer Henk van Hoof is later staatssecretaris van Defensie(1998-2002) en Sociale Zaken en Werkgelegenheid (2004-2007) geweest.

Zie taakcontrolekaart hieronder.

Grt.Ben van Dijk